Hond Happy
Kersenbloesem
Angelique Joosten werkt bij het Servicepunt in Eindhoven. Ze verzorgt samen met een aantal collega’s de administratie voor de studenten en leerlingen. Angelique woont met haar vriend en hondje Happy in Duitsland, net over de grens bij Venlo.
Hoe is het?
“Naar omstandigheden is het goed. Sinds het begin van de coronacrisis is mijn schoonmoeder bij ons in huis. Zij woont nog op zichzelf in Venlo en wij zijn haar mantelzorgers. Omdat ze ouderdomsdementie heeft, begrijpt ze niet goed meer wat er aan de hand is en waarom ze binnen moet blijven. Door de verminderde zorg aan huis en het risico om door de thuiszorg besmet te raken, kon ze daar niet blijven en woont ze nu bij ons. Dat is best zwaar. Mijn schoonzus, die zelf in de zorg werkt, heeft al heel vaak gezegd dat ze respect voor ons heeft.”
Hoe gaat het thuiswerken?
“Ik kan van hieruit eigenlijk alles doen. Zelfs printen. Soms zet ik een opdracht aan, die dan in Eindhoven uit de printer komt en dan helpt de receptie met inpakken en versturen. Mijn directe collega’s hebben veel begrip voor de situatie dus die wil ik heel erg bedanken. Ze ondersteunen me goed in het werk maar ik kan ook mijn hart luchten door de gesprekken die we hebben. Daardoor maken ze het wel makkelijker voor mij. Je waardeert het contact met je collega’s meer. Binnen het Eindhovense team van het Servicepunt prikken we iedere week een moment dat we samen opstarten met koffie. Dan blijf je elkaar zien en hebben we het juist over dingen die buiten school spelen. En natuurlijk vloeien er dan ook weleens traantjes. Ik vraag me weleens af waar moet dit naartoe. Zeker als ik kijk naar de situatie met mijn schoonmoeder. Ik ben echter wel een positivo en geloof wel dat het goed met haar gaat komen.”
Is er verschil tussen de coronamaatregelen in Duitsland of Nederland?
“In grote lijnen zijn de regels wel hetzelfde. In Duitsland ben je verplicht om een mondkapje te dragen als je boodschappen gaat doen. Als je er geen hebt, dan riskeer je een boete en dat is een pittig bedrag. Veel Duitsers in deze regio hebben in de buurt van Roermond een boot in de haven liggen en die willen juist nu eruit en gaan varen. Als je de grens oversteekt, kunnen ze je aanhouden en vragen om te keren. In beide landen staan matrixborden bij de grens met de vraag of de reis echt noodzakelijk is. We gaan zo weinig mogelijk de deur uit. Ook al zijn de kroegen hier in Duitsland open, daar gaan we vanwege het gevaar voor mijn schoonmoeder niet naartoe. De postpakketjes die we krijgen, blijven eerst twee dagen in quarantaine voordat we ze uitpakken. Zo ook de kaasplank die we van SintLucas kregen.”
Wat doe je naast het werk?
“Ik ben eind vorig jaar via Instagram een persoonlijk blog gestart over hoe mijn leven als Nederlandse in Duitsland eruit ziet. Ik woon hier namelijk al zeventien jaar. Ik heb al behoorlijk wat volgers. De hoofdtaal is Engels maar mijn stories zijn afwisselend in het Nederlands en het Duits. Ik laat zien wat ik allemaal meemaak, helaas zijn dat nu wat minder activiteiten die ik onderneem. Binnenkort krijgen we wel een zwembad in de tuin, dat hebben we besteld omdat we niet op vakantie kunnen. Daar zeurde ik al twee jaar over. We hebben een grote tuin dus ook een groot zwembad waar we met zijn tweeën in kunnen dobberen.”
Wat mis je?
“Mijn vriend en ik skiën graag en dat missen we nu wel. We waren eind februari skiën in Ischgl en hebben mazzel gehad dat we geen corona hebben gekregen. Ik had wel klachten en ben voor de zekerheid twee weken in quarantaine geweest. Ik denk dat onze redding is geweest dat we niet naar de drukke après-ski zijn gegaan maar naar de sauna. Verder mis ik natuurlijk de praatjes met de collega’s. Er komen bij het Servicepunt regelmatig docenten binnenlopen met vragen, die je dan ook spreekt over andere dingen. Ik heb nu wel meer telefonisch contact en die gesprekken duren langer. De interesse in elkaar blijft, ook al kun je elkaar niet zien.”
Hoe kijk je naar de toekomst?
“Ik denk dat na de zomervakantie het online onderwijs nog doorgaat. Voor de studenten is het natuurlijk niet ideaal om alleen thuis onderwijs te volgen. Ze leren school wel op een andere manier te respecteren. Dat thuiszitten ook niet alles is, daar komen ze nu wel achter. En ook niet alle kinderen hebben het fijn thuis. Ik denk wel dat de juiste mensen binnen SintLucas daar zicht op hebben.”
Wat neem je mee als deze periode voorbij is?
“Het mooie aan deze tijd vind ik dat we denken in oplossingen en met zijn allen veel creatiever worden. Je kijkt realistischer naar wat is nu belangrijk. Dure dingen of reizen? Omdat ik nu meer thuis ben, zie ik de kersenboom prachtig tot bloei komen. Ik ga op ontdekkingstocht in mijn eigen tuin en maak foto’s van alle dingen die ik zie. Je leert je huis en tuin meer respecteren.”