Norbert van Vilsteren is Senior instructeur bij de opleidingen Sign en Digital Publishing.
Hoe is het?
“Het gaat goed met me. Ik ben vandaag op school, omdat ik zo les ga geven. Zo kan ik de studenten wat voorbeelden laten zien die hier in het praktijklokaal liggen. De eerste weken ben ik veel op school geweest, daarna wat minder en nu ga ik switchen tussen on- en offline onderwijs. De tweedejaars studenten van Sign zijn bezig met een 3D-beestje gegenereerd vanuit 2D en de eerstejaars van Digital Publishing werkten afgelopen periode aan de opdracht Game Over. Ze ontwerpen een nieuw of restylen een bestaand bordspel. Daar zitten soms geniale ideeën tussen. Helaas kunnen ze deze nu niet zelf in de Makerspace maken, dus gaan wij dat voor ze doen. Het printwerk tot SAR3 verzorgt Linda en ik doe samen met Dé het groot formaat printen. Inlay’s, pionnetjes en anders specials worden gelaserd, gefreesd of geprint in 3D.”
Hoe is het om online les te geven bij een praktijkopleiding?
“Het is redelijk goed gegaan vind ik. Het heeft zijn voor- en nadelen. Je moet niet bang zijn om fouten te maken. Voor mij heeft het meer rust gecreëerd. We werken in een praktijklokaal dus daar loopt de hele dag van alles binnen. Je wil voor iedereen klaar staan, maar dat gaat niet altijd of het komt niet goed uit. Je werkt nu meer op gezette tijden. Je wordt uit de ratrace gehaald. Tegelijkertijd houd ik ook van die dynamiek in ons lokaal. En dat de studenten die opdracht van het bordspel nu niet zelf kunnen maken, dat vind ik een gemis. Doel van de opdracht is dat ze leren dat wat ze op de computer maken niet altijd uitgevoerd kan worden. Ze leren van hun fouten en krijgen feeling met machines en materialen als ze het product daadwerkelijk zelf gaan maken. Voor klassikale lessen is online onderwijs geschikt maar voor het maken van producten zullen ze toch naar school moeten komen.”
Wat gaat de toekomst brengen?
“Ik ben er van overtuigd dat we terug gaan naar het oude. Ik geloof niet in de anderhalvemeter-maatschappij. Dat is een utopie. Bij ons in het lokaal is dat al bijna niet te handhaven. Je bent continu dingen aan het uitleggen aan de machines, dat kan niet op anderhalvemeter afstand. En ook privé is het denk ik lastig vol te houden. Je wilt je vrienden of familie toch weleens een knuffel geven. Dat hoort bij het mens zijn! Ik denk wel dat we alerter zullen zijn en dat we ons meer bewust worden van wat er is gebeurd. Hopelijk sociaal relaxter. Dat het niet vanzelfsprekend is dat je maar alles kunt doen en laten wat je wil.”
Wat heb je de afgelopen tijd buiten het werk om gedaan?
“Ik verveel me thuis niet, want ik heb een waslijst liggen aan klussen voor in huis. In de meivakantie ben ik begonnen met het slopen van de badkamer. Stapsgewijs, ombouwen van een slaapkamer naar een badkamer.”
En moet je al naar de kapper?
“Mijn haar is heilig! Ik moet op zoek naar een nieuwe kapper want die van mij is verhuisd. Maar misschien kies ik wel voor beatlehaar of scheer ik het kaal, net zoals vroeger.”
Waar kijk je naar uit als deze periode voorbij is?
“Ik ben heel lang niet naar concerten geweest omdat mijn zoon, die nu veertien is, te jong was. Nu hij ook meer zijn eigen leven krijgt, had ik gepland om deze zomer naar concert van Rammstein te gaan en naar Pinkpop voor de Red Hot Chili Peppers. Ik baal er wel van dat dat niet door kan gaan, maar ik mis het niet. Ik moet nog even wachten met het oppakken van concertbezoeken. Ik word er niet ongerust van maar ik geniet van de kleine dingen. Hoe cliché dat ook klinkt. Maar eigenlijk is dat essentieel in deze situatie. Als ik naar SintLucas fiets vanuit Veldhoven, kom ik langs het Evoluon. Dat vind ik een mooi staaltje architectuur dat bouwtechnisch mooi in elkaar zit en daar kan ik iedere dag van genieten.”