Anco vertelt zijn verhaal

“Ik ben geen dertien in een dozijn, net als SintLucas.”

Hoe ben jij de bron van creativiteit en groei voor studenten?

Als studenten vastzitten in een project, geef ik ze input of inspiratie. Ik heb inmiddels een enorme hoeveelheid kennis op het gebied van boeken, architectuur, muziek, films en andere culturen waarmee ik studenten verder kan helpen. Daarbij geef ik voorbeelden die tot de verbeelding spreken. Voorbeelden van dingen die absurd lijken. Hiermee laat ik studenten zien wat er allemaal mogelijk is en hoe je creativiteit op veel manieren kunt inzetten. Ook spreek ik elke dag zoveel mogelijk vreemde hersenspinsels uit, zodat de lessen spannend en vernieuwend blijven. Je kunt overal snel een schroef in draaien, maar wat nu als we vandaag eens een mooie houtverbinding maken? Een opdracht kost dan meer tijd, maar het eindproduct wordt mooier. Zo rek ik het perspectief op van de studenten. En als een student echt helemaal vastzit, zeg ik: ‘Luister, klap je laptop dicht en ga buiten een rondje lopen. Ik wil je pas over een uur terugzien.’ Want de bron van creativiteit zit in alles!

Wat vind je het leukste aan werken bij SintLucas?

Dat ik volledig mezelf kan zijn. Ik neem het leven met een kilo zout en dat draag ik over aan studenten. Ik ben niet op mijn mondje gevallen en zeg eerlijk wat ik denk, maar ik heb wel een lief randje. Ik toon veel persoonlijke interesse in studenten, zodat ik voor hen het maximale uit de opleiding kan halen. Tijdens de lessen voel en neem ik ook de vrijheid om studenten op mijn eigen onorthodoxe wijze aan te sturen. Met de insteek: ik doe alles op mijn manier en dat werkt, jij doet alles op jouw manier en dat werkt ook. Daarom trek ik soms expres mijn handen van studenten af. Studenten krijgen bijvoorbeeld de ruimte om met eigen voorstellen te komen voor opdrachten. Bij de uitvoering hiervan laat ik ze af en toe even lekker op hun plaat gaan. Als ik alles voorkauw, leren ze niets. Lopen ze de kantjes eraf, dan krijgen ze dat te horen. ‘Wil je solliciteren voor een vakkenvullersbaantje bij de supermarkt of haal je toch liever hier je diploma?’ Maar ik kijk vooral naar het positieve. Wat niet lukt, is meestal maar een klein stukje ten opzichte van wat wel goed gaat. Juist door het positieve te benoemen, krijgen studenten weer energie en laten ze hun capaciteiten vol tot hun recht komen.

Waarom pas jij goed bij SintLucas?

Het menselijke aspect staat hier hoog in het vaandel. Studenten zijn geen nummertjes, maar mensen. Dat sociale aspect vind ik supergaaf en past goed bij mij als persoon. Ik hou ervan om met studenten het gesprek aan te gaan en echt verbinding te maken. Om samen op zoek te gaan naar pijnpunten en te bedenken hoe zij kunnen groeien. Dat begint bij oprechte interesse, vertrouwen en eerlijkheid. Het feit dat ik redelijk grofgebekt ben, verlaagt de drempel tussen mij en de studenten. Studenten voelen dat ze alles met me kunnen bespreken. Hierdoor weet ik wie ik voor me heb en kan ik ze beter helpen. Daarnaast voel ik me prettig bij de inventiviteit en vernieuwing binnen SintLucas. Elke student is anders. Dat vraagt steeds om nieuwe vormen van begeleiding en andere oplossingen. Dankzij de goede connecties met het werkveld doen we als docenten regelmatig nieuwe ideeën op voor de inhoud van lessen, begeleiding en oplossingen. En als ik een gemiste kans zie binnen de organisatie, dan draag ik dat aan. Zo blijven we elkaar als collega’s ook prikkelen en uitdagen.