Betje Stevens is docent bij de opleiding Ruimtelijk vormgeven en de bachelor Visual communication.
Hoe zit je er bij?
“Mijn man, zoon en ik hebben alle drie van een ander plekje in het huis onze thuiswerkplek gemaakt. Ik zit in de voorkamer. Door de schuifdeur dicht te trekken, heb ik minder last van het geluid van de anderen. Mijn zoon volgt een opleiding Meubelmaken en zit in het examenjaar, mijn man werkt voor Gilde Opleidingen. We praten regelmatig over onze ervaringen met online onderwijs. Dan blijkt wel dat ik het bij SintLucas getroffen heb. Natuurlijk was het in het begin gekkenhuis maar in 1 week tijd hebben we het online lesprogramma voor elkaar gekregen. Het is superfijn om weer contact met studenten te hebben en ze vonden het niet zo erg dat het niet meteen goed liep. Ze waren al bij met dat contact. En je leert van elkaar. Het hele online gebeuren gaat studenten wel wat makkelijker af.”
Hoe zijn je ervaringen tot nu toe?
“Het gaat goed maar het is wel druk. Mijn focus ligt op de studenten en in het begin was het wel even zoeken waar ze waren. Ik geef weinig les maar begeleid studenten wel bij hun stage. Met hen heb ik veel bel- en appcontact over die stage. Ze wisten niet hoe het verder moest met hun examens en hadden zorgen over familieleden die ziek waren of zieke praktijkbegeleiders. Er gebeurt heel veel en er zaten een aantal schrijnende verhalen tussen. Ook merk je dat de studenten die examen doen het stom vinden dat er geen gala en tuinfeest is. Ze willen graag samen met vrienden vieren dat ze geslaagd zijn en dat kan nu niet. Er kan heel veel online, met een klein groepje kun je via Teams echt wel een lollig momentje hebben, maar het echte contact dat is er niet. Studenten missen het om op school rond te lopen.”
Wat zijn nog meer dingen die anders verlopen dan normaal?
“Ik was betrokken bij een expositie over de noodzaak van kunst in het onderwijs. Die is begin maart geopend in de Lochal in Tilburg en helaas vrij snel daarna weer gesloten. Ik ben met mijn zoon en dochter gaan kijken. Exposanten mochten op afspraak wel langskomen, zodat ze hun werk konden filmen. Die filmpjes delen we via verschillende kanalen, zodat de expositie virtueel bezocht kan worden en we online het gesprek voort kunnen zetten.”
Wat gaat er na deze periode veranderen aan het onderwijs?
“Ik denk dat we nog beter gaan kijken naar waar het echt om draait. Wat is er nu belangrijk? Als je in Boxtel kijkt dan is de werkplaats het hart van de school. De rest draait daar omheen. Je kunt heel makkelijk een rooster maken waarbij er ieder lesuur dertig studenten in een bepaalde ruimte zitten, maar daar word je niet blij van. Waar krijg je nou energie van en wat wil ik leren en eruit halen? Dat zijn essentiële vragen voor onze studenten. Die transformatie die komt ook aan bod in mijn werk dat te zien is bij de expositie. Ik maak kunstwerken van vilt en dat materiaal is altijd in beweging.”
Wat ga je als eerste doen als dit achter de rug is?
“Naar mijn moeder. Ze is bijna 90 en woont nog zelfstandig, daar ben ik nu wel bij om. Je kunt makkelijker contact hebben dan als ze in een verzorgingshuis zou wonen. Met Pasen ben ik bij haar langs geweest. Op veilige afstand hebben we in de tuin met elkaar staan kletsen. Ook ga ik dan weer met vrienden naar het café om een drankje te doen. Dat zijn kleine dingen, maar ik krijg daar wel energie van.”
De foto van Betje is gemaakt door Sam Scheuermann